Αυτή τη φορά αναλαμβάνουμε την «επικίνδυνη» αποστολή του καθαρισμού της σχολικής αυλής.

Φοράμε τα πιο ζεστά μας ρούχα λόγω του κρύου και γεμάτοι με ενέργεια και όρεξη για δουλειά, φτάνουμε στο σχολείο όπου μας υποδέχονται οι υπεύθυνοι καθηγητές. Πολλοί παίρνουν σκούπες, μερικοί φαράσια, οι πιο τολμηροί παίρνουν και σκούπες και φαράσια και η δράση ξεκινά!
Ξεχυνόμαστε στην αυλή, είτε σε ομάδες σαν σμήνος μελισσών μια ηλιόλουστη μέρα της άνοιξης, είτε ο καθένας μόνος του, όπως ο μοναχικός λύκος έτοιμος για κυνήγι. Ψάχνουμε για σκουπίδια σε κάθε γωνία, σε κάθε σπιθαμή της, πάντοτε με στόχο να προσφέρουμε στους συμμαθητές μας, αλλά και στο περιβάλλον ένα μέλλον πιο καθαρό.
Το έργο είναι δύσκολο, καθώς φαίνεται πως οι περισσότεροι δεν έχουμε μάθει να σεβόμαστε ούτε τη φύση ούτε τους γύρω μας. Αλλά από μια ομάδα τόσο δυναμική όσο τη δική μας δεν περιμένει κανείς δισταγμούς και φόβο. Όλοι δουλεύουν σκληρά. Κανένας δεν κάθεται. Ακόμη και τα αδέσποτα της γειτονιάς έχουν ξεμυτίσει γεμάτα περιέργεια για το τι συμβαίνει. Μετά από πολλή ώρα, λίτρα ιδρώτα και δεκάδες εμψυχωτικά τραγούδια που τραγουδούσαμε όλοι μαζί, κατορθώσαμε να κάνουμε την αυλή κυριολεκτικά να λάμπει από καθαριότητα.
Έτσι λοιπόν, μέσα από αυτή τη διαδικασία καταφέραμε να δεθούμε ακόμη περισσότερο σαν ομάδα, αλλά κυρίως να βελτιώσουμε σε μεγάλο βαθμό την καθαριότητα του δεύτερου σπιτιού μας. Ελπίζουμε ο κόπος μας να γίνει σεβαστός από τους υπόλοιπους μαθητές και να απολαύσουμε όλοι μας ένα σχολείο καθαρό και περιποιημένο.