Το πρόγραμμα της Βουλής των Εφήβων αποτελεί ένα πρώτο βήμα για την γνωριμία των νέων με το δημοκρατικό και πολιτικό σύστημα της χώρας και η εμπειρία μου σε αυτό είναι αναντικατάστατη. Αρχικά, η συμμετοχή μου στον πρόγραμμα αυτό ήρθε τελείως ανέλπιστα. Όλα ξεκίνησαν όταν σε μια παρουσίαση των προβλημάτων της πόλης μας, από μαθητές της Β λυκείου από όλα τα λύκεια της Βέροιας και το Λύκειο του Μακροχωρίου, παρευρέθηκε ο κύριος Φίλιππος Πελτσάνικος, ο οποίος είχε διατελέσει Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων. Ο τελευταίος υποστήριξε πως η Βουλή των Εφήβων είναι ένα πρόγραμμα που αξίζει κάθε μαθητής να συμμετέχει και έτσι έκανε δώρο από μια πρόσκληση για το πρόγραμμα σε έναν μαθητή από κάθε λύκειο, ο οποίος επιλέχτηκε κατόπιν κλήρωσης. Από το 5^ο ΓΕΛ τυχερή στάθηκα εγώ! Στο πρόγραμμα, βέβαια, αυτό συμμετείχα ως «παρατηρήτρια», κάτι που σήμαινε πως δεν θα μπορούσα να παρουσιάσω την τελική ομιλία της ομάδας μου στην ολομέλεια. Ωστόσο, είχα την δυνατότητα να συμμετέχω κανονικά σε κάθε άλλη δραστηριότητα.

Φτάνοντας στην Αθήνα μας υποδέχτηκαν οι αρμόδιοι κάθε ομάδας και την ιδία μέρα γνωριστήκαμε και με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας. Το ευρύτερο θέμα της φετινής συνόδου ήταν : «Ένα σχολείο να μας χωράει: κάνουμε like στην διαφορετικότητα». Το θέμα αυτό χωριζόταν σε υποενότητες. Η Ε ομάδα, στην οποία άνηκα κι εγώ, ασχολήθηκε με την υποενότητα «Ακολούθα την καρδιά σου». Υπήρξε άψογη συνεργασία και συντονισμός με όλα τα παιδιά της ομάδας. Θέμα συζήτησης ήταν κυρίως οι αλλαγές που θα επιθυμούσαμε να πραγματοποιηθούν στις σχολικές μονάδες, θίγοντας ορισμένα καίρια εκπαιδευτικά προβλήματα.

Σε όλη την διάρκεια των συγκεντρώσεων -και στα βιωματικά εργαστήρια- κυριαρχούσε κλίμα συνεργασίας και δημοκρατικό πνεύμα. Στον καθένα δινόταν η ευκαιρία ελεύθερης έκφρασης. Τηρήθηκαν, θα μπορούσαμε να πούμε, οι δημοκρατικές πρακτικές -αυτό εξάλλου αποτελούσε σκοπό του προγράμματος, ο γόνιμος διάλογος που οδήγησε σε αξιόλογες προτάσεις, ο σεβασμός του συνομιλητή και οι δημοκρατικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων.

Το πιο σημαντικό που καταφέραμε όμως με την ομάδα μου ήταν ότι στην τελική ομιλία που εκφωνήθηκε στην συνεδρίαση της ολομέλειας διατυπώθηκαν και ακούστηκαν οι απόψεις του καθενός και αυτό πιστεύω ότι μπορεί να αποδοθεί στην ευσυνειδησία, την ωριμότητα και την συνέπεια που διακατείχε κάθε έφηβο βουλευτή της ομάδας μου. Μετά τις εκφωνήσεις των ομιλιών όλων των ομάδων έγινε σαφές πως η διαφορετικότητα δεν είναι (= δεν πρέπει να είναι) καταδικαστέα, αλλά αντίθετα επιθυμητή και αποδεκτή καθώς κοσμεί τα σχολεία ειδικά και τις κοινωνίες γενικά. Μια άλλη κατάληξη ήταν πως οι νέοι έχουμε ουσιαστικές ιδέες και μπορούμε σταδιακά να βελτιώσουμε διάφορους τομείς της χώρας.

Τελευταίο αλλά και ίσως πιο σημαντικό, γνωρίσαμε παιδιά από διάφορα μέρη της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού, με κάποια εκ των οποίων αναπτύξαμε δυνατές φιλίες. Είναι πραγματικά αξιόλογο και ταυτόχρονα άξιο απορίας πως μέσα σε ένα χρονικό διάστημα μόλις πέντε ημερών μπορείς να δεθείς τόσο πολύ με ορισμένα άτομα!